ΕΜΕΙΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ -ΖΩΝΤΑΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (Δευτέρα 24/4 και ώρα 11.00-12.00)Κωνσταντίνος Νικολόπουλος (1786-1841)
Η βαρειά ιστορική κληρονομιά
Εάν στην Ανδρίτσαινα βρίσκεται σήμερα μια από τις
ιστορικότερες,σημαντικότερες και πλουσιότερες βιβλιοθήκες της χώρας
,όπου τις προθήκες της κοσμούν διαμάντια της παγκόσμιας Εκδοτικής και
της Τυπογραφίας ανυπολόγιστης αντικειμενικής,ιστορικής και πνευματικής
αξίας αυτό οφείλεται στον δωρητή της Κωνσταντίνο Αγαθόφρωνα Νικολόπουλο.
Έζησε και πέθανε πάμπτωχος.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του όμως στο Παρίσι υπήρξε αρθρογράφος
,ποιητής,μουσικοσυνθέτης,κριτικός,εκδότης,δημοσιογράφος,ιστοριοδίφης,σχολιαστής αρχαίων κλασικών,μελετητής,κειμενογράφος και δάσκαλος λογοτεχνίας και φιλολογίας!
Το πνευματικό παιδί του Αδαμάντιου Κοραή σαν γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας στο Παρίσι αλληλογραφούσε με τον πρωθυπουργό Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος του απαντούσε προσωπικά.
Ως συνθέτης κατέχει μια θέση στο πάνθεον των μουσουργών.
Μια από τις μουσικές συνθέσεις του είχε τον τίτλο "Domine Salvum fac populum Graecum (Κύριε ελευθέρωσε τον Ελληνικό λαό).
Δημοσιογραφούσε μαχητικά κατά των σκοταδιστικών κύκλων που δρούσαν τρομοκρατικά εναντίον του διαφωτιστικού κινήματος καθώς επιζητούσε την εκπαίδευση του ελληνικού λαού ενώ προετοιμαζόταν η Ελληνική Επανάσταση.
Με απίστευτες δυσκολίες και θυσίες (προτιμούσε να μην έχει επαρκή τροφή,θέρμανση,φάρμακα,ζεστά ρούχα και παπούτσια) και καταβάλλοντας το σύνολο των μισθών του (εργαζόταν ως βιβλιοθηκάριος στη Βιβλιοθήκη της Γαλλικής Ακαδημίας) ,απέκτησε μια από τις σημαντικότερες ιδιωτικές βιβλιοθήκες της Ευρώπης.
Η συλλογή του ανυπολόγιστης ιστορικής
αξίας ,αποτελούμενη από περίπου 4000 ελληνόγλωσσους και ξενόγλωσσους
τίτλους αρκετοί από τους οποίους ανάγονται στα πρώιμα χρόνια της
Τυπογραφίας και της Εκδοτικής.
Ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος έζησε με πάθος την δική του Οδύσσεια και πόθησε ένα νόστο που δεν ευτύχησε να δει.
Τραγικά και αναπάντεχα πεθαίνει ,με έναν τρόπο που μόνο στις σελίδες των βιβλίων που τόσο λάτρεψε,θα μπορούσε να είχε βγει.
Έζησε και πέθανε πάμπτωχος.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του όμως στο Παρίσι υπήρξε αρθρογράφος
,ποιητής,μουσικοσυνθέτης,κριτικός,εκδότης,δημοσιογράφος,ιστοριοδίφης,σχολιαστής αρχαίων κλασικών,μελετητής,κειμενογράφος και δάσκαλος λογοτεχνίας και φιλολογίας!
Το πνευματικό παιδί του Αδαμάντιου Κοραή σαν γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας στο Παρίσι αλληλογραφούσε με τον πρωθυπουργό Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος του απαντούσε προσωπικά.
Ως συνθέτης κατέχει μια θέση στο πάνθεον των μουσουργών.Μια από τις μουσικές συνθέσεις του είχε τον τίτλο "Domine Salvum fac populum Graecum (Κύριε ελευθέρωσε τον Ελληνικό λαό).
Δημοσιογραφούσε μαχητικά κατά των σκοταδιστικών κύκλων που δρούσαν τρομοκρατικά εναντίον του διαφωτιστικού κινήματος καθώς επιζητούσε την εκπαίδευση του ελληνικού λαού ενώ προετοιμαζόταν η Ελληνική Επανάσταση.
Με απίστευτες δυσκολίες και θυσίες (προτιμούσε να μην έχει επαρκή τροφή,θέρμανση,φάρμακα,ζεστά ρούχα και παπούτσια) και καταβάλλοντας το σύνολο των μισθών του (εργαζόταν ως βιβλιοθηκάριος στη Βιβλιοθήκη της Γαλλικής Ακαδημίας) ,απέκτησε μια από τις σημαντικότερες ιδιωτικές βιβλιοθήκες της Ευρώπης.
Η συλλογή του ανυπολόγιστης ιστορικής
αξίας ,αποτελούμενη από περίπου 4000 ελληνόγλωσσους και ξενόγλωσσους
τίτλους αρκετοί από τους οποίους ανάγονται στα πρώιμα χρόνια της
Τυπογραφίας και της Εκδοτικής.Ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος έζησε με πάθος την δική του Οδύσσεια και πόθησε ένα νόστο που δεν ευτύχησε να δει.
Τραγικά και αναπάντεχα πεθαίνει ,με έναν τρόπο που μόνο στις σελίδες των βιβλίων που τόσο λάτρεψε,θα μπορούσε να είχε βγει.
