ΕΜΕΙΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ -ΖΩΝΤΑΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Δευτέρα 17/10 και ώρα 11.00-12.00
"Μπράβο Αμαλιάς"! Β΄μέρος
Δευτέρα 17/10 και ώρα 11.00-12.00
"Μπράβο Αμαλιάς"! Β΄μέρος
Η πόλη που κυριολεκτικά ξεπήδησε το τελευταίο τέταρτο του 19ου
αιώνα επιχειρεί να ορίσει τη μοίρα της.Με σταθερά βήματα σχεδιάζει το μέλλον της και στοχεύει στην πρόοδο και την ευημερία των πολιτών της.
Με τη διεκδίκηση του ζωτικού χώρου που της αναλογεί για την ανάπτυξή της (έδρα του Δήμου,Ειρηνοδικείο,δημιουργία υποκ. Εθνικής Τράπεζας),πυροδοτούνται αντιδράσεις από όμορους δήμους. Αυτές θα κρατήσουν αρκετές δεκαετίες.Είτε σε τοπικό επίπεδο με εκδηλώσεις ταραχών (συλλαλητήρια,κλείσιμο καταστημάτων,καταλήψεις αμαξοστοιχιών),είτε με θυελλώδεις αντιπαραθέσεις μέσα στην Ελληνική Βουλή.
Η μικρή επαρχιακή πόλη αποκτά ειδικό βάρος.
Η φράση "Μπράβο Αμαλιάς" είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατούσε τότε.Χρησιμοποιείται εγκωμιαστικά από φίλους και περιπαικτικά από αντιπάλους.
Έχουν καταγραφεί παραπάνω από μια εκδοχές της προέλευσής της.Το πράγμα δε παίρνει άλλη σημασία όταν γράφονται επιθεωρήσεις με αυτόν τον τίτλο,οι οποίες παίζονται για δεκαετίες.
Πασίγνωστη και η κινηματογραφική μετεξέλιξη της φράσης σε: "Μπράβο Αμαλιάδα με τα ηλεκτρικά σου" όταν αυτή μάλιστα προφέρεται από τον Κώστα Χατζηχρήστο!
Η ανάπτυξη της κατά βάση αγροτικής οικονομίας της πόλης ακολουθεί τα σκαμπανεβάσματα της διεθνούς αγοράς.
Σε εποχές δύσκολες αρκετά από τα παιδιά της θ΄αναγκαστούν να ξενιτευτούν.Η τύχη θα τα σκορπίσει στα μήκη και πλάτη της γης.
Η πορεία κάποιων από αυτών εντυπωσιακή (λχ ο Πέτρος Τατάνης το 1915 ιδρύει την ελληνόφωνη ημερήσια εφημερίδα " Εθνικός Κήρυξ" στη Νέα Υόρκη.Είναι η φωνή των δημοκρατικών ομογενών απέναντι στο φιλοβασιλικό τύπο της εποχής.Η εφημερίδα του εκδίδεται μέχρι και σήμερα).
Οι ομογενείς δεν ξεχνούν την γενέτειρά τους και με τις ευεργεσίες τους κυριολεκτικά δίνουν το στίγμα της νεώτερης πόλης.
Το Λαζαράκειο Μέλαθρο,η Παπαχριστοπούλειος Βιβλιοθήκη,το Καρακάνδειον,η Οικία Τατάνη και άλλες δωρεές.
Με την ορθή χρήση και την καλή λειτουργία των κληροδοτημάτων αυτών δείχνουμε αφενός το σεβασμό μας στις προσωπικές οδύσσειες των δωρητών αφετέρου δε μνημονεύεται αέναα η βούλησή τους για προσφορά στο κοινό καλό.
Το πνεύμα τους συνεχίζει να νοηματοδοτεί την προοδευτική πορεία της πόλης.
αιώνα επιχειρεί να ορίσει τη μοίρα της.Με σταθερά βήματα σχεδιάζει το μέλλον της και στοχεύει στην πρόοδο και την ευημερία των πολιτών της.
Με τη διεκδίκηση του ζωτικού χώρου που της αναλογεί για την ανάπτυξή της (έδρα του Δήμου,Ειρηνοδικείο,δημιουργία υποκ. Εθνικής Τράπεζας),πυροδοτούνται αντιδράσεις από όμορους δήμους. Αυτές θα κρατήσουν αρκετές δεκαετίες.Είτε σε τοπικό επίπεδο με εκδηλώσεις ταραχών (συλλαλητήρια,κλείσιμο καταστημάτων,καταλήψεις αμαξοστοιχιών),είτε με θυελλώδεις αντιπαραθέσεις μέσα στην Ελληνική Βουλή.
Η μικρή επαρχιακή πόλη αποκτά ειδικό βάρος.
Η φράση "Μπράβο Αμαλιάς" είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατούσε τότε.Χρησιμοποιείται εγκωμιαστικά από φίλους και περιπαικτικά από αντιπάλους.
Έχουν καταγραφεί παραπάνω από μια εκδοχές της προέλευσής της.Το πράγμα δε παίρνει άλλη σημασία όταν γράφονται επιθεωρήσεις με αυτόν τον τίτλο,οι οποίες παίζονται για δεκαετίες.
Πασίγνωστη και η κινηματογραφική μετεξέλιξη της φράσης σε: "Μπράβο Αμαλιάδα με τα ηλεκτρικά σου" όταν αυτή μάλιστα προφέρεται από τον Κώστα Χατζηχρήστο!
Η ανάπτυξη της κατά βάση αγροτικής οικονομίας της πόλης ακολουθεί τα σκαμπανεβάσματα της διεθνούς αγοράς.
Σε εποχές δύσκολες αρκετά από τα παιδιά της θ΄αναγκαστούν να ξενιτευτούν.Η τύχη θα τα σκορπίσει στα μήκη και πλάτη της γης.
Η πορεία κάποιων από αυτών εντυπωσιακή (λχ ο Πέτρος Τατάνης το 1915 ιδρύει την ελληνόφωνη ημερήσια εφημερίδα " Εθνικός Κήρυξ" στη Νέα Υόρκη.Είναι η φωνή των δημοκρατικών ομογενών απέναντι στο φιλοβασιλικό τύπο της εποχής.Η εφημερίδα του εκδίδεται μέχρι και σήμερα).
Οι ομογενείς δεν ξεχνούν την γενέτειρά τους και με τις ευεργεσίες τους κυριολεκτικά δίνουν το στίγμα της νεώτερης πόλης.
Το Λαζαράκειο Μέλαθρο,η Παπαχριστοπούλειος Βιβλιοθήκη,το Καρακάνδειον,η Οικία Τατάνη και άλλες δωρεές.
Με την ορθή χρήση και την καλή λειτουργία των κληροδοτημάτων αυτών δείχνουμε αφενός το σεβασμό μας στις προσωπικές οδύσσειες των δωρητών αφετέρου δε μνημονεύεται αέναα η βούλησή τους για προσφορά στο κοινό καλό.
Το πνεύμα τους συνεχίζει να νοηματοδοτεί την προοδευτική πορεία της πόλης.
